lesson 2 - ปลายโกธิค
ศิลปินแนะนำยุคปลายโกธิคคนสุดท้าย นาย เจ็นทิเล ดา ฟาบริอาโน (Gentile da Fabriano) (ราว ค.ศ. 1370 - ราว ค.ศ. 1427)
เป็นจิตรกรที่มีลักษณะการเขียนแบบกอธิคนานาชาติของคริสต์ศตวรรษที่ 15 ผู้มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนจิตรกรรมฝาผนัง และจิตรกรรมสีฝุ่นบนไม้
เจ็นทิเลทำงานหลายแห่งทางตอนกลางของอิตาลีส่วนใหญ่ในทัสเคนี งานชิ้นสำคัญที่สุดที่เขียนคือ “การชื่นชมของแมไจ” และภาพ “หนีไปอียิปต์”
การเขียนแบบกอธิคนานาชาติ น่าจะหมายถึงผสมผสานศิลปะชาติต่างๆไว้ด้วยกันไม่ใช่แบบแผนของอิตาลีอย่างเดียว
งานชิ้นเอก “การชื่นชมของแมไจ” ที่เป็นฉากแท่นบูชาที่เขียนในปี ค.ศ. 1423 ในปัจจุบันภาพนี้ตั้งแสดงอยู่ที่หอศิลป์อุฟฟิซิ
ลายละเอียดบนใบหน้า ภาพวาด เห็นรัศมีวงแหวนบนศรีษะแม่พระ มีการออกแบบลายประดิษฐ์แบบอารบิค(เขาบอกทำคล้ายตัวอักษรอาราบิค) สลับกับลายดอกกุหลาบ
“พระแม่มารีและพระบุตรกับ นักบุญนิโคลัสแห่งไมรา และนักบุญแคทเธอริน แห่งอเล็กซานเดรีย” ราว ค.ศ. 1395-1400
การสวมมงกุฎพระแม่มารี 1400
งานของเขากระจายอยู่ทั่วไปทั้งกรุงโรม เวนิสและเมืองฟอเรนซ์ จิตรกรรมฝาผนังของเขาถูกทำลายไปมากเหลือเพียงคำบอกเล่า
งานของเขายังมีรูปลักษณ์ของศิลปไบแซนไทน์(แขก) ผสมอยู่ ลักษณะชัดเจนของยุคโกธิค คือ จะมีผ้าคลุมกายมิดชิด มีขอบเส้นรูปร่างพที่ชัดเจน แต่เก็บลายละเอียดและน้ำหนักใบหน้าได้เนื้อแน่นเหมือนไบแซนไทน์
การวาดสัดส่วนจะไม่เน้นเปอร์สเปคตีป แต่ให้ความสำคัญกับตัวเอกในภาพที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวรอง
ฉากอาคารสถาปัตยกรรมแบบโรมัน รูปนี้อยู่ที่ Musée du Louvre
ลายละเอียดดอกหญ้าบนพื้น ที่ส่งถึงอิทธิศิลปินยุคหลังๆ
ใส่ใจลายละเอียดในเสื้อผ้าสุดๆ
รูปนี้นายฟราบิโน ออกแขกเลย
เจ็นทิเล ฟราบิโน เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1427 ตายก่อนดาวินซีเกิด25 ปี ขณะที่ทำงานจิตรกรรมฝาผนัง (ถูกทำลาย) ในมหาวิหารเซนต์จอห์นแลเตอร์รัน
ดูลายละเอียดภาพ “การชื่นชมของแมไจ” ที่ถือเป็นมาสเตอร์พีชของเขา การใช้สีน้ำเงินในภาพบ่งบอกถึงความสำคัญในเรื่องราวและเน้นจุดเด่นซึ่งวิธีนี้ใช้สืบทอดมาจนถึงยุคเรอเนสซองค์และบาโรค เหตุผลหนึ่งอาจจะด้วยแร่จุณสีนั้นมีราคาสูงและหายาก (ผสมลาปิส)
เป็นจิตรกรที่มีลักษณะการเขียนแบบกอธิคนานาชาติของคริสต์ศตวรรษที่ 15 ผู้มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนจิตรกรรมฝาผนัง และจิตรกรรมสีฝุ่นบนไม้
เจ็นทิเลทำงานหลายแห่งทางตอนกลางของอิตาลีส่วนใหญ่ในทัสเคนี งานชิ้นสำคัญที่สุดที่เขียนคือ “การชื่นชมของแมไจ” และภาพ “หนีไปอียิปต์”
การเขียนแบบกอธิคนานาชาติ น่าจะหมายถึงผสมผสานศิลปะชาติต่างๆไว้ด้วยกันไม่ใช่แบบแผนของอิตาลีอย่างเดียว
งานชิ้นเอก “การชื่นชมของแมไจ” ที่เป็นฉากแท่นบูชาที่เขียนในปี ค.ศ. 1423 ในปัจจุบันภาพนี้ตั้งแสดงอยู่ที่หอศิลป์อุฟฟิซิ
ลายละเอียดบนใบหน้า ภาพวาด เห็นรัศมีวงแหวนบนศรีษะแม่พระ มีการออกแบบลายประดิษฐ์แบบอารบิค(เขาบอกทำคล้ายตัวอักษรอาราบิค) สลับกับลายดอกกุหลาบ
“พระแม่มารีและพระบุตรกับ นักบุญนิโคลัสแห่งไมรา และนักบุญแคทเธอริน แห่งอเล็กซานเดรีย” ราว ค.ศ. 1395-1400
การสวมมงกุฎพระแม่มารี 1400
งานของเขากระจายอยู่ทั่วไปทั้งกรุงโรม เวนิสและเมืองฟอเรนซ์ จิตรกรรมฝาผนังของเขาถูกทำลายไปมากเหลือเพียงคำบอกเล่า
งานของเขายังมีรูปลักษณ์ของศิลปไบแซนไทน์(แขก) ผสมอยู่ ลักษณะชัดเจนของยุคโกธิค คือ จะมีผ้าคลุมกายมิดชิด มีขอบเส้นรูปร่างพที่ชัดเจน แต่เก็บลายละเอียดและน้ำหนักใบหน้าได้เนื้อแน่นเหมือนไบแซนไทน์
การวาดสัดส่วนจะไม่เน้นเปอร์สเปคตีป แต่ให้ความสำคัญกับตัวเอกในภาพที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวรอง
ฉากอาคารสถาปัตยกรรมแบบโรมัน รูปนี้อยู่ที่ Musée du Louvre
ลายละเอียดดอกหญ้าบนพื้น ที่ส่งถึงอิทธิศิลปินยุคหลังๆ
ใส่ใจลายละเอียดในเสื้อผ้าสุดๆ
รูปนี้นายฟราบิโน ออกแขกเลย
เจ็นทิเล ฟราบิโน เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1427 ตายก่อนดาวินซีเกิด25 ปี ขณะที่ทำงานจิตรกรรมฝาผนัง (ถูกทำลาย) ในมหาวิหารเซนต์จอห์นแลเตอร์รัน
ดูลายละเอียดภาพ “การชื่นชมของแมไจ” ที่ถือเป็นมาสเตอร์พีชของเขา การใช้สีน้ำเงินในภาพบ่งบอกถึงความสำคัญในเรื่องราวและเน้นจุดเด่นซึ่งวิธีนี้ใช้สืบทอดมาจนถึงยุคเรอเนสซองค์และบาโรค เหตุผลหนึ่งอาจจะด้วยแร่จุณสีนั้นมีราคาสูงและหายาก (ผสมลาปิส)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น